[Fic Avengers/Marvel] คู่หูพันธุ์โหด

[Fic Avengers/Marvel]​ คู่หูพันธุ์โหด

มีคนเคยกล่าวไว้ว่าเสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้ แต่คนนิสัยต่างกันราวกับฟ้ากับเหวนั้นก็คงไปกันไม่รอดเช่นกันนั่นแหละ

จริงรึ? 

เสียงปืนดังระงมไปทั่วท้องถนน รถสองคันขับแนบชิดสนิทขับคู่กันไปตลอดถนนสายหลักกลางเมือง มันคงไม่ได้มีอะไรน่าสนใจมากมายถ้าหากว่า... 

"โอร่าๆๆๆ!!!" 

บนหลังคารถนั่นมีบุคคลปริศนาสวมชุดแดงกำลังใช่ท่อนแขนที่เต็มไปด้วยหมัดกล้ามฟาดไปที่กระจกรถอย่างบ้าคลั่งอยู่ด้วยน่ะนะ!!​

"ขอเบียดนิดส์นะตัวเธอ!" 

ร่างนั้นดีดตัวเข้าไปในรถสปอร์ท​ขันหรู และในเสี่ยววินาทีก็เกิดการตะลุมบอนขนาดหย่อมขึ้นชนิดที่คนนอกมองจากแอสการ์ด​ก็สัมผัสถึงแรงสั่นสะเทือนบนรถขันนั้นได้

ถึงจะรู้ฝีมือของอีกฝ่ายดี แต่นี่มันงานด่วนแบบเร่งไม่เกรงใจคนทำจนหน้าเอาลูกตระกั่วยัดปาก เพราะแบบนั้นปล่อยยืดเยื้อไว้แบบนี้ก็มีแต่เสียเวลาเปล่า

คิดดังนั้นร่างอรชรบิดเร่งความเร็วของบิ๊กไบค์ขันโปรดเพื่อตีเสมอรถขันหรู ก่อนล้วงเอาบางสิ่งที่ตนนำติดไม้ติดมือมาด้วยก่อนหน้าที่จะรับภารกิจเผื่อไว้ใช้ยามฉุกเฉิน​

ไม่รอช้าเธอจัดการเขวี้ยงมันผ่านช่องกระจกที่ถูกชายชุดแดงพังไปเมื่อไม่นานมานี้แล้วรีบบิดความเร็วชนิดตำรวจมาเห็นคงจับยัดใบสั่งมาให้เธอเป็นตั้งๆ

บรึ๊ม!!!!! 

ไม่นานเกินรอเสียงระเบิดดังขึ้น อนุภาพของมันไม่ได้แรงขนาดทำลายถนนเส้นนี้แต่ก็มากพอที่จะเผารถสองขันให้สลายกลายเป็นเศษเหล็กรวมกึงซากของเหล่าชายชุดดำกับ...ร่างของนายทหารรับจ้างชุดแดงที่สภาพเหลือแค่ตัวไม่มีแขนกับขาแถมยังเขรอะเขม่า​ควันจนดำปิ๊ดปี๊น่ะนะ==

ถึงจะไม่เหลือแขนขา แต่เธอรู้สึกได้ว่าตอนนี้เจ้าตัวต้องเท้าเอวมองค้อนเธอแล้วแหละ

"บอกเป็นครั้งที่ร้อย นั่นมันระเบิด...ไม่ใช่ป๋องแป๋งหมา จะโยนเข้ามาดื้อๆแบบนั้นไม่​ได​้! ไม่งั้นเราจะตายx่ากันหมด!" 

"แต่ก็ไม่ตายไม่ใช่เหรอ?" 

พูดไปก็หิ้วร่างของนายทหารรับจ้างขึ้นก่อนทำการยัด(?)ชิ้นส่วนร่างกายใส่เป้ด้านหลังโดยเหลือส่วนหัวไว้ให้พอหายใจหายคอบ้าง

"อื้อหือ ความหิ้วกลับบ้านนี้ หากเกรงใจสักหน่อยเธอควรหาอะไรมารองดีๆ"เสียงที่ถูกดัดบ่นงุ๊งงิ๊ง​ตลอดทาง

ใส่ถุงขยะก็เคยมาแล้ว จะบ่นอะไรหนักหนา? 

แต่ถ้าใช้ถุงขยะมันจะเตะตาคนรอบตัวมากไปเลยต้องเปลี่ยนวิธีใหม่ซะ(ยัดใส่เป้นี่ไม่เตะตา?)​

จนมาถึงอพาร์ทเม้นท์​เธอหิ้วชิ้นส่วนมนุษย์​(?)​เข้ามาด้านในแล้วตั้งไว้เด่น​หลา​กลางโต๊ะอาหาร เจ้าของหน้ากากกรอกตามองบน

"เออดี ตั้งไว้มันกลางโต๊ะแบบนี่แหละเนอะ หลังจากนี้ก็มีภาพติดตาเวลากินข้าวไปละกันแม่นางตัวดือ" 

เธอถอนหายใจกับคำบ่นเล็กๆน้อยๆนั่นก่อนดึงฮู้ดขึ้นมาใส่ โบกมือลาชิ้นส่วนร่างกายเป็นการบอกลา"ขอให้แขนขางอกกลับมาไว้ๆแล้วกันนะ" 

มิวายยังได้ยินเสียงเจี๊ยวจ๊าว​ตามมาอีกยาว ว่าเธอซาดิสม์​บ้างล่ะ สายSบ้างละ กับอีกสารพัด​อย่างที่หัวโล้นๆนั้นจะคิดได้

ตัวเธอมีชื่อแรกเกิดว่า'ไอริน ไนบ์'​เด็กสาวลูกครึ่งจากเมืองสยาม คุณแม่เชื้อสายเมืองพุทธแท้100% ส่วนพ่อ...ไม่รู้สิ โดนธรณี​สูบไปแล้วมั้ง รู้แค่ว่าเขาเป็นคนสัญชาติ​อเมริกันที่มาเที่ยวเมืองพุทธและฝากเธอไว้ในท้องแม่จากนั้นก็จากไป 

ใช้ชีวิตจนอายุได้13ไอรินก็กระเสือกกระสน​ส่งตัวเองมาเรียนต่อเมืองนอกและหวังจะทำเรื่องให้ตัวเองเป็นหนึ่งในประชากรของประเทศไปด้วย

และด้วยเหตุการณ์​หลายๆอย่างสุดท้ายเธอก็ต้องผลันตัวมาทำงานที่สุดแสนจะเสี่ยงตายอย่างการเป็นทหารรับจ้างร่วมกับบุคคลที่ไม่มีวันตายอย่าง'Deadpool'​

ถึงจะดูแปลกๆที่เด็กสาววัยกระโปโลแบบเธอจะสามารถลงมือสังหารคนได้อย่างหน้าตาเฉยราวกับผักปลา แต่ไม่แปลกเท่าไหร่นักสำหรับตัวเธอเอง

ก็มี่นี่มันไม่ใช่โลกของเธอด้วยซ้ำนิ... 

.

.

.

.

.

.

.

.

[คู่หูพันธุ์​โหด]​

Character

Midnight

Irene Nibe/Newgen​(17)

​Species : Human

​Height : 163 cm.

Weight : 51.5 kg.

Deadpool​

Wade Wilson ​(28)​

​Species : Human

Height : 187 cm.

Weight : 95.2 kg.

-------------------------------------------

ขอแจ้งเหล่านักอ่านรายเก่าที่เข้ามาแล้วเผลออุทาน​ว่า'เรื่องไรวะ?' ไรท์จะขอแจ้งไว้ตรงนี้

ไรท์ตั้งใจจะรีไรท์เรื่องนี้ใหม่ ไม่ใช่อะไรฉบับเก่าไรท์รวมมิตรมันมากไม่ ไม่ค่อยมีหลักการใดๆทั้งนั้น(แน่นอนว่ามีแบบแผนจะรีเรื่องอื่นด้วย เล็งNarutoไว้แล้วถึงจะยังไม่จบก็เถอะ...)​

ขอจบการแถลงเพียงเท่านี้ ขอบคุณ​ค่ะ

คำเตือน : เนื้อหานิยายอาจมีคำหยาบ(มีทุกเรื่อง=_=)และเนื้อหาที่รุนแรง เด็กที่อายุต่ำกว่า18ปี ควรแอบอ่าน(?)

ขอให้สนุกกับนิยายเปลืองสมอง(?)​

1 คอมเมนท์​ 100 กำลังใจ

เมนท์​กันเยอะๆเลยนะ~